This content has been archived. It may no longer be relevantLeestijd: 3 minuten - Door Richard de Mos
Vandaag is het 76 jaar geleden dat Sovjetsoldaten het vernietigingskamp Auschwitz bevrijdden. Op 27 januari 1945 trof het Rode Leger de hel op aarde aan en zag het waartoe blinde haat kan leiden: Een door God vergeten plek waar 1,3 miljoen mensen systematisch zijn vermoord!
Richard de Mos is lijsttrekker van Code Oranje
Auschwitz werd, met zoveel onbeschrijflijk leed, het symbool van de Holocaust, het eindstation van een lange weg vol Jodenhaat. Een weg waarin de wereld lang wegkeek bij de opmars van het antisemitisme, die Hitler in 1923 bij de Bierkellerputsch begon. Kristallnacht, de nacht waarop in heel Duitsland Joden en hun bezittingen werden aangevallen, leek in 1938 voor de in Nederland wonende Joden mijlenver weg. Niemand kon zich iets voorstellen bij het in brand steken van synagogen, het ingooien van ruiten van Joodse winkels, het vernielen Joodse scholen en begraafplaatsen. Laat staan dat iemand toen kon bevroeden welke moordmachine zich meester zou maken van een groot deel van Europa.
Al direct na de bezetting van Nederland in mei 1940 startten de anti-Joodse maatregelen. Joodse ambtenaren werden op non-actief gesteld en uiteindelijk ontslagen. Parken, bioscopen, bibliotheken en andere openbare gelegenheden golden als verboden gebied. Overal verschenen bordjes met de tekst ‘Voor Joden verboden’. Joodse kinderen moesten na de zomer van 1941 naar Joodse scholen. Met ingang van 3 mei 1942 moesten alle Joden in het openbaar een jodenster dragen. Overtreders van anti-Joodse bepalingen werden zwaar bestraft en moesten dit met hun leven bekopen. Maar systematisch moorden, totale uitroeing, daar zouden de nazi’s toch niet toe in staat zijn? Toen begonnen de deportaties van Joden naar de concentratie- en de vernietigingskampen. Bij aankomst in de kampen was daar het keiharde besef dat men verdoemd was: vernederd, uitgehongerd, ziek, gemarteld, doodgeschoten of vergast.
Ondanks de verschrikkingen van de Holocaust, blijft antisemitisme sluimerend aanwezig, is het nooit weg. Volgens een wereldwijd antisemitisme-rapport neemt Jodenhaat toe. Zijn er tegen Joden gerichte incidenten. Incidenten die variëren van scheldpartijen, bedreigingen, spugen en fysiek geweld. Triest is het Joodse instellingen met camera’s beveiligd moeten worden. Ook bij de diverse rellen rondom de avondklok waren er antisemitische uitingen. Een absolute ‘no go’!
Meer waakzaamheid is geboden om de toenemende Jodenhaat te stuiten, dus ook in Nederland. Organiseer met middelbare scholen excursies naar Auschwitz en andere concentratie- en / of vernietigingskampen. Maak werk van het stimuleren en faciliteren van scholen om gebruik te maken van lespakketten over de Shoah en de geschiedenis van Joden als preventie tegen Jodenhaat. Ter bestrijding van antisemitisme moet onderzoek gedaan worden naar de aard en de omvang; breng de incidenten, eventueel samen met het CIDI in kaart teneinde de autoriteiten te helpen incidenten doelgerichter aan te pakken. Werk beter samen met de Joodse gemeenschap om de aangiftebereidheid te verhogen en te vergemakkelijken. Pas als we waakzaamheid omzetten in daden, kunnen we met een gerust hart onze vrijheid vieren!
