Hannie Stuurman

Hannie Stuurman (1963) woont in Middelharnis. Hannie is gedreven, onafhankelijk en self-made. Ze is voormalig lid van de Tweede Kamer en was voorzitter van FNV Zelfstandigen. Momenteel is ze actief in ‘werving en selectie‘ en als ‘bottom-up’ commissaris bij diverse bedrijven. Hannie ís Ombudspolitiek: ze denkt en handelt vanuit de leefwereld van de mensen waar het om gaat.

Kijk op de huidige politiek

Ik ben geboren in een wat vroeger een rood dorp genoemd werd. Een dorp aan de Lek gekenmerkt door arbeiders. Mijn eigen vader (Cor Stuurman) was meubelmaker en iemand die graag voor zijn collega’s opkwam in de fabriek. Hij was ook degene die de voorloper van de Ondernemingsraad heeft opgezet, de kern. Bij Cor kon je altijd aan kloppen, hij ging daarmee wel naar de baas.

Toen ik zelf oud genoeg was om keuzes te maken in het leven, was hij ook degene die altijd tegen mij zei, Hannie ga studeren, probeer zelfstandig te zijn, nu maar vooral ook in de toekomst. Voor zijn steun en zijn advies ben ik tot op de dag van vandaag dankbaar.

Door mijn studie rechten, maar vooral door de keuze voor mijn vakken ben ik de richting uitgegaan, die eigenlijk in mijn genen zat en zit. Helpen van degenen die het in deze maatschappij het allemaal niet weten. Dat deed ik eerst bij de vakbond bij werknemers die goed waren in hun vak, maar de maatschappij en regeltjes allemaal maar moeilijk en ingewikkeld vonden en vinden. En later deed ik dit ook in de politiek. Dit laatste kwam opeens op mijn pad, maar was toch iets waar ik mede door mijn opvoeding en maatschappelijke carrière naar mijn gevoel het verschil kon maken. Ik was toen en ben dat nog steeds iemand die zijn werk, of dat bij de vakbond was of in de politiek, altijd deed vanuit de mens. Luisteren was mijn motto. En dat omzetten naar daden. Het ging en gaat niet om mij, maar om degenen die rondom je staan en die het allemaal niet weten, kunnen of hulp nodig hebben. Want in een steeds ingewikkelder wordende maatschappij hebben veel mensen hulp nodig.

Missie Hannie Stuurman

Die hulp kan ook zijn; de regels die in Den Haag worden bedacht goed onder de loep te nemen en te kijken of ze niet eenvoudiger kunnen of mogelijkerwijs zelfs niet kunnen worden afgeschaft. Als ik nu zie hoe bij voorbeeld het sociaal domein is ingericht en wordt uitgevoerd, dan word ik daar heel verdrietig van. Mensen aan de onderkant van de samenleving zijn niet meer in staat een fatsoenlijk leven op te bouwen. Op het moment dat mensen in de schulden raken, komen ze daar bijna niet meer uit. Zelfs met hulp is het echt een ‘hel of a job’ om voor elkaar te krijgen dat ze weer een normaal bestaan op bouwen. Wetgeving en de regels die daaruit voortkomen zijn echt niet doordacht en zonder nader kennis van de werkelijkheid opgesteld. Daar moet echt een einde aan komen. Zo zijn er talloze voorbeelden te noemen, waarvan ikzelf vind, doe hier iets aan. Iedereen ziet het, maakt zich er druk om, maar aan het eind van het liedje veranderd er niets. En daar zou ik nu graag, nogmaals, via de politiek en via Code Oranje een einde aan maken.