Code Oranje wil ministerie opsplitsen om vier plagen visserij te bestrijden en landbouwgrond te behouden

richard de mosThis content has been archived. It may no longer be relevantLeestijd: 2 minuten -

Richard de Mos wil in de Tweede Kamer opkomen voor boeren en vissers: “Ministerie alleen voor landbouw en visserij: sectoren met uitsterven bedreigd!”

Een verbod op de pulsvisserij, brexit, windparken op zee en alsof dit nog niet genoeg was kwam daar de coronacrisis overheen. Het rampjaar 2020 zal niet in gouden letters worden bijgeschreven in de historie van de visserij. Voor de landbouw is het niet anders. De aanhoudende bevolkingsgroei heeft ervoor gezorgd dat veel politieke partijen, ook het CDA, landbouwgrond op de tekentafel aan de bouw van één miljoen huizen opofferen. “En dat is onaanvaardbaar”, aldus Richard de Mos, lijsttrekker bij Code Oranje, de vernieuwingsbeweging die in de peilingen goed is voor een aantal zetels in de Tweede Kamer.

Om beter de belangen van zowel boeren als vissers te behartigen, wordt het hoogtijd dat het huidige ministerie, dat nu tegengestelde belangen dient, wordt opgeknipt. “Zo’n opgeknipt ministerie van Landbouw en Visserij moet voorkomen dat de laatste boer en visser straks terug te vinden zijn in een museum”, aldus De Mos. 

Code Oranje stelt dat landbouwgronden ernstig bedreigd worden. “10 jaar Rutte betekende 750.000 nieuwkomers erbij, die allemaal moeten wonen en werken. En zolang er geen immigratiebeperkende maatregelen worden genomen, valt hier niet tegenop te bouwen”, aldus De Mos, die ziet dat als gevolg van de bevolkingsgroei landbouwgrond op tekentafels wordt ingeruild voor woningbouw. Ook zonneparken en windmolens doen steeds vaker een beroep op landbouwgronden. “We zijn ons landschap en de daarbij behorende boerenstand kapot aan het maken. Een ministerie gericht op alleen landbouw en visserij moet deze landbouw- en visgronden beschermen en puur opkomen voor de belangen van boeren en vissers”.

Het huidige ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit is met teveel beleidsterreinen uitgebreid, waardoor de belangen van boeren en vissers steeds minder goed worden behartigd. “De lobby ter bescherming van de pulsvissers is faliekant mislukt. De Fransen bepalen in Europa wat er gebeurd en nekten de Nederlandse innovatie. Ook bij het Noordzeeakkoord hebben vissers het nakijken. Het aantal visgronden op de Noordzee neemt steeds verder af. Dit door de aanleg van zowel gigantische windmolenparken, als natuurgronden ter compensatie van die parken. Beide gebieden zijn een no-go-area voor de vissers, steeds meer aan den lijve ondervinden dat zij moeten vissen op een steeds kleiner wordende postzegel”, aldus De Mos.